De rabbijn, de geestelijke leider, zegent het huwelijk in. De kalla, de bruid en de chatan, de bruidegom worden daar goed door hem op voorbereid. Hij vertelt het bruidspaar wat er van hen verwacht wordt, als zij getrouwd zijn. Hij vertelt ze, dat het goed is om de kinderen in de joodse gebruiken op te voeden.

In de synagoge nemen de bruid en de bruidegom plaats onder de choepa. Dat is een groot doek dat boven hun hoofd gespannen is en het huis symboliseert waarin het paar gaat wonen. De bruidegom schuift de ring om de vinger van zijn bruid. Hij zegt, dat zij nu zijn vrouw wordt volgens de joodse wet. Ook de bruid stemt daarin toe. Ze beloven veel van elkaar te houden. De getuigen tekenen de ketoeba, de huwelijksakte.

Het bruidspaar krijgt twee keer een slokje wijn te drinken. Dan trapt de bruidegom tot slot een glas kapot. Zouden deze scherven het huwelijk geluk brengen? De vrienden en familie hopen dat zeker en roepen Mazzal Tov! (veel geluk!). En dan is het feest. Groot feest, want een huwelijk is heel belangrijk in het joodse leven. Er is muziek, wijn en eten en er wordt gedanst en plezier gemaakt.

Er zijn joodse mensen, die trouwen met een niet-joodse partner. Zij kunnen dan niet in de synagoge trouwen. Daar trouwen alleen mensen die allebei joods zijn. Je bent joods, wanneer je moeder joods is.

Kalla en chatan: Mazzal tov! (bruid en bruidegom: veel geluk!)

Bron: Schooltv - Eigenwijzer