Een Marokkaanse bruiloft is heel nauw verbonden met de cultuur. Maar er is niet maar 1 manier. Er zijn bepaalde gebruiken en elementen waar je als bruidspaar voor kunt kiezen. Het is maar net hoe een bruidspaar en de families het feest hebben samengesteld. De bruiloft wordt gegeven door beide gezinnen. Je bent in feite gast van zowel de bruid en bruidegom als van hun familie

Henna

Voor de bruiloft is er een henna-avond. De bruid laat dan haar handen en voeten beschilderen met henna. Dat wordt door een henna-vrouw gedaan. Onder toezicht van alle gasten en aanwezigen in het ouderlijk huis van de bruid. De henna komt van een plant en geeft na vermenging met water een langdurige donkerrode kleur af aan de huid. Henna staat in de Arabische cultuur voor vruchtbaarheid. De henna-avond is ook een soort generale repetitie voor de bruiloft.

Pracht en praal

Het eerste wat je zal opvallen als je de zaal binnenkomt lopen, is de pacht en praal in de inrichting. Veel versieringen en veel goud/zilver en dergelijke. In het middenpunt zal een voorwerp direct jouw aandacht trekken. DE TROON. Dat is de zitplaats van het bruidspaar. De troon wekt misschien de indruk dat er een afstand is tussen jou en het bruidspaar. Maar dat is niet zo. Het is om te benadrukken dat alle aandacht vanavond uitgaat naar de bruid en bruidegom. De koning en zijn koningin (zoals het in het Arabisch genoemd wordt) van de avond.

Melk en dadels

De gewoonte die je vanavond veel zult tegenkomen, zijn het dadels- en melkritueel. Bruid en bruidegom geven elkaar om de beurt een hapje van de dadel en een slokje van de melk. De dadels en melk worden uiteraard in pracht en praal geserveerd. Daarnaast brandt er meestal ook een kaars naast en is het versierd met mooie rozen. Deze gewoonte vindt haar oorsprong in een ritueel van onze profeet Mohamed (vrede zij met hem). Hij startte elke belangrijke gebeurtenis met het uitdelen van dadels en melk. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het verbreken van het vasten tijdens de maand ramadan. Ook dan beginnen we de maaltijd met een dadel. Naast de gewoonte van onze profeet (vrede zij met hem) zijn deze twee natuurproducten ook een teken van vruchtbaarheid.

De dadels en melk worden aangereikt door de moeder van de bruid of bruidegom. Bij afwezigheid van de moeders mag dit ook door een dicht bijzijnd familielid zijn. Bij elke bruiloft heeft de bruid het voorrecht dat een van de moeders haar de dadels en melk geven bij de binnenkomst van de zaal.

De kaars staat als symbool voor het licht dat het bruidspaar gegund is. Dat hun leven samen maar in licht en schoonheid mag verlopen.

Zgarrit en bruidsgebed

Een ander gebruik wat meteen op zal vallen zijn de kreten en het gebedje die je constant hoort. Op de bruiloft hoor je het vooral door de vrouwen en jongere dames. De kreten noemen we Zgarrit. Waarom het voornamelijk door de vrouwen word gedaan is vanwege de hoge klanken.

Niet alle vrouwen bezitten deze gave, het is een talent dat je wel of niet hebt. In feite is het simpel, degene die het kunnen, zetten een hoge klank achter in de keel in. Samen met snel bewegen van de tong voor in de mond ontstaat een onzuivere, lange kreet die klinkt als yoe-yoe-yoe (alleen dan lang achter elkaar). Deze klanken vinden hun oorsprong in de gewoonte om met geluid de ‘boze/kwade geesten’ te verjagen bij een blije gebeurtenis. Je kunt het dus ook zien als een vreugdekreet.

Er zijn niet echte momenten waarop je de zgarrit hoort of kunt verwachten. Behalve een. Dat is na het opzeggen van het gebedje waar we het net over hadden. Het gebedje is een zegening. Over het algemeen zijn het de meiden en vrouwen op het feest die dit op verschillende momenten inzetten. Zij doen dit bijvoorbeeld als de bruid of bruidegom binnenkomt. En zij er achteraan lopen. Maar het gebeurt ook als het bruidspaar elkaar de dadels en melk overhandigen. Of bij het verlaten van het ouderlijke huis en bij het binnenlopen van de zaal wordt dit ook gedaan. En ook weer bij vertrek van het bruidspaar.

Het vers

We verwachten niet van de gasten dat ze het vers uit hun hoofd leren. Maar we geven je wel de gelegenheid om het te proberen. Hieronder hebben we het fonetisch opgeschreven. Daaronder vind je de vrije vertaling van het vers.

“Slaht oeh slaam alaah rasoelloellah illah zeylah sidna Mohamed ALLAH hoe mheh chellali  (daarna komt de Zgarit).

Vrije vertaling:
‘bid en groet voor vrede voor onze profeet. Als de profeet komt dan komt hij met de zegen van god”.

Aankomst in de zaal

Bij binnenkomst in de zaal ben je getuige van het dadels- en melkritueel. Dit om het feest te openen. Als je de zaal binnenkomt, krijg je overigens zelf ook dadels en melk aangeboden. Wacht niet to iemand het in je mond stopt en voel je vrij er zelf eentje te nemen. Dat is UITSLUIDEND bij de bruid en bruidegom. De pit die uit de dadel is gehaald is meestal vervangen door gemalen amandelen of een stukje walnoot.

Voordat het bruidspaar naar hun troon lopen. Maken zij eerst een rondje door de zaal. Zo verwelkomen ze hun gasten en krijgen zij de volle aandacht , zoals het hoort.

De traditie van de jurken

De bruid zal de zaal binnenkomen in haar witte bruidsjurk. (Wist je trouwens dat de gewoonte voor het dragen van een witte jurk stamt uit het Victoriaanse tijdperk? Het was in die tijd zo dat vrouwen die enigszins vermogend waren, lieten zien dat zij het zich konden veroorloven een jurk te kopen die ze maar één keer konden dragen.)

Gedurende de avond verkleedt de bruid zich een aantal maal. Hoe die traditie is ontstaan, is niet helemaal duidelijk maar deze vindt in elk geval zijn oorsprong in de periode dat het werd toegestaan om stamoverschrijdend te trouwen. Elke stam wilde de eigen traditie en identiteit kenbaar maken. Dit gebeurde door middel van de kleding van de bruid. Zo is het gekomen dat er op een gegeven ogenblik in alle windstreken van Marokko verschillende klederdracht kwam voor de bruid.

Een aantal decennia geleden ontstond de ‘trend’ dat bruiden van vermogende bruidegoms zich, ongeacht hun afkomst, verscheidene malen omkleedden. In eerste instantie droegen zij de traditionele klederdracht uit de diverse windstreken. Hoe meer jurken de bruid droeg op een avond, hoe hoger de status van de bruidegom.

Gewoon mooie jurken

Zoals dat met alles gaat, evolueerde de oorspronkelijke traditie. De bruid kan er nu voor kiezen om vooraf een aantal jurken uit te zoeken om die avond te dragen. Dat heeft niets meer te maken met status en ook niet met klederdracht. Het zijn gewoon mooie jurken en de bruid kiest zelf hoe vaak zij zich om wil kleden. Het is overigens de gewoonte dat de zusjes en de moeder van de bruid zich ook verkleden. Natuurlijk niet zo vaak als de bruid.

Zianna

De jurken die de bruid draagt (op de witte na) zijn geen eigendom van de bruid. Je huurt de jurken van een Zianna, dit betekent vrij vertaald: Mooimaakster. Bij de jurken wordt iemand ingehuurd die de bruid (en bruidegom) mooi maakt en begeleidt. De Zianna zorgt er ook voor dat er precies de juiste muziek wordt gespeeld bij opkomst van het bruidspaar. Zo wordt de juiste sfeer gecreëerd bij elke jurk.

Optillen (Ammaria)

Natuurlijk zijn alle jurken speciaal. Maar één is heel bijzonder. Wij noemen dat de prinsessenjurk. Welke dat is, wordt gemakkelijk duidelijk. Het is de jurk waarin de bruid in een ‘bruidschaal’ gedragen wordt door haar broers, neefjes of vrienden van de familie. De bruidschaal moet je zien als een zitje waarin belangrijke vrouwen werden gedragen in de Romeinse tijd en in het oude Egypte. Wij noemen dat een Ammaria.

Muziek

De Marokkaanse Dj speelt muziek uit alle windstreken van Marokko. Maar er wordt vanavond ook muziek uit Kaapverdië ten gehore gebracht. Het is immers een mix van verschillende culturen. En… er mag gedanst worden. Door iedereen!!

Kleding van de gasten

Bij een feestelijke gelegenheid als deze horen natuurlijk ook feestelijk geklede gasten. Je zult zien dat de Marokkaanse vrouwen veelal gekleed zijn in fel gekleurde lange jurken (met één laag = Kaftan; met een dubbele laag = Takshita). Deze traditionele Marokkaanse jurken worden veelal in Marokko aangeschaft en zijn vaak op maat gemaakt. Uiteraard is niet iedereen in het bezit van een dergelijke jurk. Maak je dus geen zorgen. Het gaat erom dat iedereen feestelijk is gekleed en daarbij is een Marokkaanse jurk zeker niet verplicht. Veel dames kiezen voor een gala- of cocktailjurk of voor andere feestelijke kleding.

Voor de mannen geld dat een pak het altijd goed doet. Casual kleding wordt minder gewaardeerd.

Bij het bruidspaar komen

Eerder las je al dat er ondanks de pracht en praal, de troon, de jurken en de Ammaria GEEN afstand is tussen jou en het bruidspaar. Jij bent minstens net zo belangrijk als de bruid en de bruidegom. Schroom dus niet om gewoon naar ze toe te gaan als ze op de troon zitten, door de zaal lopen of aan het dansen zijn. Je mag foto’s maken en als je samen met hun op de foto wilt, kan dat uiteraard gewoon. Het bruidspaar wil graag meemaken dat je erbij was.

Cadeau

Het spreekt voor zich dat je op elk moment jouw cadeau (een envelopje) aan het bruidspaar mag geven. Je kunt het ook bij de zussen, broers of ouders kwijt.

Eten en drinken

In de Marokkaanse cultuur speelt (veel) eten een belangrijke rol. Kortom, je zult het feest zeker niet zonder een goed gevulde maag verlaten. Gedurende de avond maak je , naast dadels, ook kennis met de vele zoetigheden van de Marokkaanse bakker. Wat uiteraard niet ontbreekt, is de Marokkaanse (mierzoete maar o zo lekkere) muntthee. Natuurlijk wordt deze geschonken in de daarvoor bestemde glazen.

Op de Marokkaanse bruiloft wordt vaak gekozen voor het diner dat aan tafel geserveerd wordt. Je kunt de hele avond aan de bar of bij de bediening terecht voor frisdrank, sap en (mineraal) water. Je weet het misschien al wel, maar er wordt op een Marokkaanse feest geen alcohol  geschonken of geserveerd.

De taart en de afsluiting

Tot slot het laatste gebruik. De bruidstaart. In tegenstelling tot de meeste Westerse bruiloften wordt het aansnijden van de taart op een Marokkaanse bruiloft aan het einde gedaan. Ook dit natuurlijk onder luid gezang, Zgarrit en het vers. Na het eten van de taart met hun gasten, verlaat het bruidspaar de zaal. De bruid en bruidegom nemen afscheid van hun ouders en gasten en dit verloopt altijd erg emotioneel. Omdat de bruid niet meer terug zal keren naar haar ouderlijk huis en nu haar eigen leven gaat beginnen. Zij gaat samen met haar man een gezin stichten.

Door: Ziana Amal, Bride Moment